суббота, 16 декабря 2017 г.

Դեկտեմբերի 11-16

Գործնական քերականություն
Մայրենի 7 -8-րդ դասարան,  էջ էջ , 217, 218, 219, 221
Այցելություն Մատենադարան
Փոխադրություն


217վ.Հավաքեց,թռչկոտում ես,ունեցար,տեսնում եմ,հապշտակում ես, բերում ես
ունես,ցույց է տալիս,չեն աշխատում,չեն հասնում


218վ.
219.Ա)Ըստ կարգադրության-կարգադրությամբ
Ըստ նախասիրությունների-նախասիրություններով
որոշմամբ-որոշման համաձայն
պատասխաններով-ըստ պատասխանների
դիմումով-դիմումի համաձայն
պատմածով-ըստ պատմվածի
Բ.Ըստ կարգադրության դուք այլևս,չեք կարող ընտրություն կատարել:
Ըստ նախասիրությունների պետք է ընտրել պատմվածքը:
Որոշման համաձայն արդեն ընտրել են պաշտոնյայի:
Ըստ պատմածի միակ մեղավորը դու ես:
Դիմումի համաձայն օրենքն է որոշում:

221.Կատուն և հավերը
Կատուն ներս մտավ իր բնակարան, որտեղ նա ուներ սեղաններ, աթոռներ, պահարան և թաղտ, տեղում կանգնեց ու սկսեց երկար հոտոտել:
Ինքնագոհ, խորամանկ հայացքով, ագահորեն լպստելով շուրթերը ասեց.
-Ապրեմ ես: Էլ մկան հոտ չի գալիս: Իմ նման կտրիճի ճանկից մո՞ւկ կպրծնի:
Կատուն գնաց, նստեց սեղանի մոտ, հարմար տեղավորվեցև պատրաստվեց ճաշի: Մեկ էլ ասաց.
-Լա՛վ, բա ի՞նչ պիտի ուտեմ հիմա:
Վեր կացավ, գնաց և սկսեց հերթով բացել պահարանի դռները:
-Չէ՛, ոչ մի բան չեմ թողել ուտելու: Դե՛, քեզ տեսնեմ, ճարպիկկաոի, մի բան մտածիր: Հա՜, տիրուհին բողոքում էր, թե մեր հավերը հիվանդացել են, չգնա՞մ տեսնելու-ասաց կատուն:
Պահարանից հանեց մի ճերմակ խալաթ և հագավ:
-Մեր հավերն են, օտար հո՞ չեն, գնամ, բուժեմ,-ասաց կատուն:
Կատուն դուրս եկավ:
Հավերը դուրս եկան կողք կողքի շարվեցին թախտին, գլուխները կախ, տխուր սպասելով ինչ-որ բանի.
-Էս ի՞նչ ցավ կպավ բոլորիս-ասաց առաջին հավը:
-Տիրուհին էլ է անհանգստացել մեզ համար,-ասաց երկրորդ հավը:
-Հա՝, ճիշտ է, ես իմ ականջով լսեցի, ասում էր. «Հավերս հիվանդ են, շա՜տ ափսոս են, որ չլավանան, մորթելու եմ»,-ասաց երրորդ հավը:
Բոլոր հավերը հոգոց հանեց: Որոշ ժամանակ անց կատուն ներս մտավ ճերմակ խալաթով:
-Հավիկնե՜ր ջան, լավիկն՜եր ջան, ինչո՞ւ եք հիվանդացել: Իմացա՝ հիվանդ եք, քուն ւ հանգիստս կորցրիԼ Ասի՝ գնամ, տեսնեմ, ի՞նչ է եղել,-ասաց կատուն քաղցր ձայնով:
-Ի՜նչ լավն է մեր կատուն, ի՜նչ հոգատար է,-ասաց երկրորդ հավը:
-Դմբո՛, կատվի լավը ո՞րն է: Ախր, մենակ բռնի թե չէ, կհոշոտի քեզ,-ասաց երկրորդ հավը:
-Ճիշտ որ, անցած տարի կերավ, չէ՞, մեր խեղճ ընկերուհուն: Հետո ես իմ ականջով լսեցի, ասաց. «Գժվո՜ւմ եմ հավի մսի համար»,-ասաց երրորդ հավը:
-Դե՝, ասեք, ի՞նչ եք զգում, ի՞նչն է ցավում, հը՞,-ասաց կատուն:
-Գիտես ի՞նչ: Շատ էլ լավ ենք:Մենակ թե դու հեռու եղիր մեզնից: Թե հիվանդ էլ ենք, հիվանդությունը կանցնի, որ դու հեռու մնաս,-ասաց առաջին հավը:
-Հա՞:Լա՛վ,-ասաց կատուն և հեռացավ:

218վ.Փողոցի ծայրը բաժանվում է նեղ ճանապարհների, որոնք տանում են դեպի այգիները:
Զրույցը լռում էր, քանի որ նրանք լսում էին ջրերի ձայնը:
Քարածուխի հսկա շերտեր են գոյացել և շերտերի վրա պահել վաղուց անհետացած բույսերի ու սողունների հետքեր և գուց այդպիսին է եղել աշխարհը այն ժամանակ:
Որսորդը վեր բարձրանալիս զգաց, որր մեկը իրեն հետևում է:
Անունը Ծիրանի տափ է և ծիրանի ոչ մի ծառ չկա այնտեղ:
Ժամանակին հսկաներ են ապրել, որոնց համար, իհարկե, այդ ձորերը առուներ են եղել:
Շինականին քարափի գլխի հովը դուր եկավ և կալին կալածը հեշտ կլիներ քամու տալ:

Комментариев нет:

Отправить комментарий