Աստղագիտության ժագումը և զարգացումը

Աստղագիտությունը գիտություն է տիեզերքի,երկնային մարմինների և նրանց հետ կապված երևույթների մասին.Ուսումնասիրում է երկնային  մարմինների շարժումները և փոխազդետությունը ,ֆիզիկական բնույթն ու վիճակը ծագումն ու զարգացումը,տիեզերքում կյանքի և բանականության հնարավոր գոյության խնդիրները.

Աստղագիտությունը հնագույն  գիտություններից է և առաջացել է առօրյա խնդիրներ լուծելու համար.Անծայրածիր  տափաստաններում քոչվոր  ցեղերը,բաց ծովում  նավարկողները տարածության մեջ կողմնորոշվելու համար,որպես հուսալի ուղեցույցներ,ընկրել են Արեգակը,Լուսինըաստղերը,հորիզոնի կողմերը.

Աստղագիտությունը՝որպես  գիտություն,ձևավորվել և զարգացման բարձր մակարդակի է հասել դեռևս Հին աշխարհում.


Եգիպտոսում աստղագիտությունն սկսել է զարգանալ մ:թ:ա  IV հազարամյակից.Եգիպտացիներն օր բաժանել են 24 ժամի,ամիսը՝30օրվա,իսկ տարին բաղկացած էր  12 ամիսներից և ուներ 365: Մ թ ա երկրորդ հազարամյակում եգիպտական քրմերը երկինքը բաժանել են  36 հասարակածա-խավարածրային համաստեղությունների.


Անգլիայի Սթոունհենջ մեզալոթային աստղադիտարանը

Տամար-աստղադիտարան մայաների Չիչեմ-Իցա Մեքսիկա

Ըստ տեսական ուսումնասիրության խնդիրների՝աստղագիտության մեջ առաձնացնում են հետևյալ բաժիները.

Տեսական աստղագիտություն,զբաղվում է երկնային լուսամուտների  տեսանելի դիրքերի  դիտումների հիման վրա մաթեմատիկական մեթոդների մշակմամբ՝որոշելու համար լուսատուների  շարժման ուղեծրերը.

Երկնային մեխանիկա ուսումնասիրում է երկնային մարմինների շարծման օրենքները,նրանց զանգվածները,ձևերի և համակարգերի կայունության պայմաները.

Աստաֆիզիկան ուսումնասիրում է երկնային մարմիների կառուցվածքը ,ֆիզիկական հատկությունները և քիմիական բաղադրությունը.

Տիեզերածնության ուսումնասիրում է երկնային մարմիների,այդ թվում նաև  Արեգակնային համակարգի առաջացումն  ու զարգացումը\;

Տիեզերաբանություն ուսումնասիրում է տիեզերքի ՝որպես ամոջության,կառուցվաշքի  ու զարգացման օրինաչափությունները՝փորձելով պատասխանել\<<Ինչպես է առաջացել տիեզերքը>> և << Ինչ է սպասում րան ապագայում>>հարցերին;